«Ἔστί κακή ὁμόνοια, καί καλή διαφωνία·
ἔστι σχισθῆναι καλῶς, καί ὁμονοῆσαι κακῶς· οἷς γάρ ἡ
φιλία ἀπωλείας πρόξενος, τούτοις τό μῖσος ἀρετῆς ὑπόθεσις γίνεται· καί κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπέρ
ἀπαθείας διάστασις· καλόν τό εἰρηνεύειν πρός πάντας,
ἀλλ’ ὁμονοοῦντας πρός τήν εὐσέβειαν· ἡ γάρ εἰρήνη μετά
μέν τοῦ δικαίου καί πρέποντος, κάλλιστόν ἐστι κτῆμα καί
λυσιτελέστατον, μετά δέ κακίας, ἤ δουλείας ἐπονειδίστου,
πάντων αἴσχιστον τε καί βλαβερώτατον. Ἐπεί οὐδείς δύναται
κτήσασθαι τήν ἀγάπην τῶν πονηρῶν καί κακῶν, χωρίς κακίας καί πονηρίας· μεγάλη δέ ἀρετή τοῦ δικαίου, ὅταν ἔχῃ
τούς τοῦ Θεοῦ ἐχθρούς, ἐχθρούς· καί τούς αὐτοῦ φίλους,
φίλους· ὥσπερ μεγάλη κακία ἁμαρτωλοῦ, ὅταν τούς τοῦ
Θεοῦ φίλους ἔχῃ ἐχθρούς, καί τούς ἐχθρούς αὐτοῦ φίλους»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου