Διακοπή κοινωνίας με αιρετικούς
Η καθαίρεση είναι ανυπόστατη-άκυρη δια λόγους Πίστεως π.χ. Η Ιερά αγιοπατερική και θεόσδωτη εντολή της αποτειχίσεως που είναι υποχρεωτική δια κληρικούς και λαϊκούς οπότε αν καθαιρεθεί ή αφοριστη κάποιος Χριστιανός διά λόγους Πίστεως είναι άκυρη η ποινή. Όπως οι Άγιοι όταν αποτειχιζονταν απο τους αιρετικούς πάντα μα πάντα διόκονταν διά αυτόν τον λόγο μαρτυρούσαν.
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΙ
Άγιος Γρήγοριος Παλαμάς (14 Νοεμβρίου) έκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη Ιωάννη Καλέκα και γι αυτή την πράξη ο Καλέκας τον καθαίρεσε Αγιος Θεόδωρος Στουδίτης (11 Νοεμβρίου,πατέρας της αποτείχισης) Άγιος Μάξιμος Ομολογητής (13 Αυγούστου), Άγιος Μάρκος Ευγενικος (19 Ιανουαρίου) ονόμαζε καθάρματα όσους ορθοδόξους είχαν κοινωνία με τους παπικούς. Άγιοι Θεοφυλακτος και Παύλος ( 8 Μαρτίου) όσιος Μακάριος (1η Απριλίου), Άγιος Νικήτας ομολογητής (3 Απριλίου) , άγιος Γερμανος Κων/πόλεως (12 Μαΐου) , Αγιος Σεργιος ομολογητής (13 Μαΐου), αγιος Νικηφόρος ο ομολογητής (2 Ιουνίου) Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς (14 Ιουνίου); Αγιος Παϊσιος ο αγιορείτης (12 Ιουλίου) αγιος Νικόδημος ο αγιορείτης (14 Ιουλίου), αγιοι 26 ζωγραφίτες μάρτυρες (22 Σεπτεμβρίου) έκοψαν το μνημόσυνο του πατριάρχη Ιωάννη Βέκου και μαρτύρησαν γι αυτό, αγιος Ιωσήφ Κων/πόλεως (30 Οκτωβρίου), αγιος Στέφανος ο Νέος(28 Νοεμβρίου).
Πώς θα τους μιμιθούμαι όταν σήμερα που εισήχθη η κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς Παναίρεση του ουκουμενισμου στην εκκλησία με την ψευδοσύνοδο του Κολυμβαρίου της Κρήτης δεν βιονουμαι την ζωή και τα λόγια τούς. Αποτείχιση τώρα εδω και εκατό Χρόνια κάναμε τα στραβά μάτια και μας βγήκε σε κακό. Μετάνοια και διακοπή κοινωνίας με τους οικουμενιστές
«Εμοί πλήθος αιδέσιμον ου το χαίρον καινοτομία, αλλά το φυλάσσον πατρώαν κληρονομίαν» (άγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης PG 99, επιστολή 45). Σε άλλο σημείο λέγει : «Μη θώμεν σκάνδαλον της Εκκλησίας του Θεού, ήτις εστί και εν τρισίν Ορθοδόξοις οριζομένη κατά τους αγίους» (άγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης PG 99, 1049B).
Η Αποτείχιση απαιτεί άρση σταυρική, απάρνηση αυτοθυσιαστική και άρνηση κατηγορηματική της αναγνωρίσεως των αιρετικών ποιμένων ως δήθεν κανονικών και υποστατών ιεραρχών. Είναι της άδολης καρδίας ο κραδασμός, της συνειδήσεως ο σεισμός και ο αλάλητος στεναγμός της ψυχής που δεν ανέχεται και δεν αντέχει την διαστροφή της Ορθοδόξου Αληθείας, από όποιον και εάν προέρχεται αυτή. Δεν ανέχεται την αίρεση, ιδίως όταν αυτή κηρύσσεται δημοσίως από διαβρωμένα εκκλησιαστικά πρόσωπα.
Η Αποτείχιση συνιστά την πρόθυμη, συνειδητή και ευπρόσδεκτη εφαρμογή της του Κυρίου εντολής για φυγή από φθοροποιών ποιμένων οι οποίοι πολλοί διέφθειραν και συνεχίζουν να διαφθείρουν τον αμπελώνα Κυρίου. Γύπες, όρνια και λύκοι λυσσασμένοι, ορμούν να καταποιούν τους πιστούς, να καταστρέφουν τις ψυχές των προβάτων. Τα πρόβατα τα έμπιστα και πιστά, "ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν." (Ιωάν. ι' 5).
Η θεωρία της δυνητικότητος δεν σε τιμά... Βεβαίως και δύνασαι! "Οίδαμεν ότι δύνασαι πάντα όσα αν θέλης και βούλεσαι." Εάν βούλεσαι αληθώς, εάν το θέλεις πραγματικώς, το θέλει κι ο Θεός. Το σοβαρό και ανησυχητικό είναι: γιατί να μην το θέλεις;;; Και ο Ιούδας και ο Πέτρος, είχαν την "δυνητικότητα" και πρόδωσαν. Ο ένας κρεμάστηκε, ο άλλος μετενόησε. Εσύ, δεν ξέρω ποιό από τα δυό θα επιλέξεις, εάν τελικώς προλάβεις και επανορθώσεις... Τί λόγο θα αρθρώσεις, αμφιβάλλω ποια λύτρωση θα βρεις... Εάν πραγματικά το θέλεις, τότε μπορείς, και πρέπει από μόνος σου να το επιθυμείς.
Η Αποτείχιση δεν σημαίνει αποπήδηση, ότι τάχα πηδώ την μάνδρα και βρίσκομαι "εκτός της Κιβωτού". Αυτές είναι εκκλησιολογικές ρηχότητες φθηνού εντυπωσιασμού. Η Αποτείχιση δεν σημαίνει εντείχιση σε κάποια άλλη ποίμνη. Σημαίνει στήσιμο προστατευτικών Τειχών γύρω από την διαβαλλόμενη Αλήθεια και διαφθειρόμενη Πίστη. Σημαίνει επιβεβλημένη παραμονή στην Μία, Μόνη και Αληθινή Ποίμνη. Μένουμε στην Εκκλησία. "Μένουμε Ορθοδοξία! Μένουμε Ελλάδα!" Ακόμη κι αν ζούμε ως απόδημοι έξω από τα σύνορά της. Μας προσελκύουν με θείο έρωτα τα ματοτσίνορά της.
Ποιός τό 'πε πως φεύγουμε από την Εκκλησία; Δεν φεύγει το πρόβατο που αναγνωρίζει πιστά την του Καλού Ποιμένος τη Φωνή. Την Κυριακή, Αποστολική και Αγιοπατερική Φωνή. Φεύγει από την Ποίμνη ακαριαίως, εκτοπίζεται αυτομάτως και εκσφενδονίζεται βιαίως ο παραβάτης και παραβιαστής, ο κλέπτης και ληστής, ο αλλότριος ποιμένας ο οποίος κηρύττει αλλότρια, έτερη φωνή, έτερο Ευαγγέλιο από αυτό που παρέλαβαν τα πρόβατα από τους Αποστόλους. Ανάθεμά τους όλους!
Άγιος Κύριλλος Αλεξάνδρειας «Ἅπασι δέ τοῖς παρά σῆς εὐλαβείας
κεχωρισμένοις διά τήν πίστιν, ἤ καθαιρεθεῖσι λαϊκοῖς
τε καί κληρικοῖς, κοινωνικοί πάντες ἐσμέν. Οὐ γάρ ἐστι
δίκαιον τούς ὀρθά φρονεῖν ἐγνωκότας σαῖς ἀδικεῖσθαι
ψήφοις, ὅτι οἱ σοί καλῶς ποιοῦντες ἀντειρήκασι» (P.G. 77,
108A).
ο άγιος Μάξιμος είπε: «επειδή εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις».
Οχι στους Παρασυνάγογους ΓΟΧ
Οποίος θέλει το Παλαιό Εορτολόγιο να πάει στο Ακαινοτόμητω πλήρωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου