Βιομηχανία αγιοποιήσεων - π. Γεώργιος Αγγελακάκης

Βιομηχανία αγιοποιήσεων - π. Γεώργιος Αγγελακάκης

Αδελφοί εν Χριστώ Ιησού του Κυρίου μας.  

Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού. Διαπιστώνουμε καθημερινώς πράγματα αδιανόητα για άλλες εποχές. Τόσο στον πολιτικό τομέα όσο και στον εκκλησιαστικό. Ακούγονται και γράφονται και τα βλέπουμε να τα ομολογούν χείλη που κατέχουν τα Ύψιστα αξιώματα.

Και το ερώτημα, τι κάνουν οι φύλακες πολιτείας και Εκκλησίας;

Και τέλος τι κάνει ο κατ' εξοχήν φύλακας, δηλαδή ο λαός του Θεού;

Απάντησις. Οι μεν ιθύνοντες συναγωνίζονται ποιος θα πει τα πιο βλάσφημα, τις μεγαλύτερες προδοσίες, για να χαρακτηρισθεί και προοδευτικός. Από μέρους δε της Εκκλησίας, το ίδιο, ίσως και σε μερικά φαίνονται ανώτεροι και των πολιτικών, αρκεί να έχουν την κάλυψη του Πρώτου, δηλαδή του Πάπα της Δύσης και Ανατολής.

Αναμφισβήτητα ζούμε κατά κοινή ομολογία τα έσχατα. Στην περίοδο αυτή κατά τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς ομολογητή και σύγχρονό μας άγιο,  συμβουλεύει: «Κάθε χριστιανός είναι υπεύθυνος για το σύνολο της χριστιανοσύνης».

Κατά συνέπεια ας αναλογιστούμε ο καθένας μας τις ευθύνες του. (Ιεζεκιήλ κεφ 3 & κεφ 33)

Για σήμερα ας μου επιτρέψει η χριστιανική σας ιδιότητα, με πολύ σεβασμό να καταθέσω τον πόνο της ψυχής μου για το θέμα της «βιομηχανοποιήσεως αγίων» στην εποχή μας, στις μέρες μας.

Ορθότατα το επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός και άλλοι:

«Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες !  Δια τούτο διερωτάται κανείς∙ Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε η εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου; 

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Ελληνες των χρόνων του Ιησού ( Ιδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ΙΒ 38-45, ΙΣΤ 1-4, ΚΖ 42-44, Λουκά Δ 23-30, ΙΑ 29, Ιωάννου ΣΤ 30-41, Α Κορινθίους 22-26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ’ ο,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;

Μήπως η Εκκλησία μας, επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού η της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;  Μήπως είναι τούτο κάτι "που πουλάει" κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του; Πάντως ο,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.»

(Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός, ιστολόγιο «Η άλλη όψις», 21/1/2010) .

Γεννιέται το ερώτημα γιατί αυτή η σπουδή;

Μήπως στις μέρες μας ξεχείλισε η αγωνιστικότητα της ομολογίας;

Μήπως κάποιος από αυτούς έδωσε το αίμα του για την ορθοδοξία;

Μήπως μίλησαν όπως οι προγενέστεροι άγιοι της ορθοδοξίας;

Μήπως είδαμε τα ευωδιάζοντα και θαυματουργικά λείψανά τους; Μήπως ... ;

Προσωπικά γνώρισα αρκετούς απ΄ τους τίμιους, ενάρετους αυτούς γέροντες, ασκητικούς, χαρισματούχους, αλλά και με αδυναμίες που δεν συνάδουν στην ιδιότητά τους, και μάλιστα προς μίμησιν.  Λ.χ. η ελλιπής ομολογία και υπεράσπισης της ορθοδοξίας. Ο φόβος μη θίξουμε τα κακώς κείμενα. Μόνο επιφανειακά. Ανώδυνα. Θυμίζουν το χαρτοπόλεμο δεκαετιών που σήμερα ακόμα θριαμβεύει. Έτσι νανουρίζουμε τους πιστούς και δίνουμε με την «ιερά» μας αυτή πολιτική να προχωρούν ακάθεκτοι οι εχθροί του Κυρίου μας και της Παναγίας Μητέρας Του.

Για χάρη της Αλήθειας :

Ποιος είπε το του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, σχετικά για τον Πάπα;

Ποιος κράτησε την γραμμή του Αγίου Αθανασίου, Γρηγορίου Παλαμά, Μάρκου Ευγενικού, του Μ.Φωτίου;

Με το χέρι στην καρδιά, ας απαντήσουμε αδελφοί. Αυτό, δηλ η ορθή ομολογία, είναι απαραίτητη πάντοτε μεν, ιδιαίτερα σήμερα, όπου δεν έμεινε τίποτε όρθιο, ιδιαίτερα μετά την Κολυμπάριον σύνοδο.

Ποιος κατήγγειλε καθαρά, την αλήθεια;   Μιλάμε για οικουμενισμό, που είναι κατά κοινή ομολογία , παναίρεσις.

Ποιοι επίσκοποι, πατριάρχες κλπ είναι Οικουμενιστές;    Δεν θα έπρεπε να εξέλθουμε εκ μέσου αυτών; Που είναι και το ελάχιστο.  Ενώ θα έπρεπε να δώσουμε και το αίμα μας.

Καταθέτω απ' την εμπειρία μου επειδή γνώριζα από κοντά ορισμένους σεβαστούς γέροντες. Σε περιπτώσεις που τα λέγαμε τις αλήθειες με το όνομά τους, κατά την λαϊκή έκφραση «τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη», δεν έπαιρνα απάντηση.   Σε μια δε περίπτωση, Γέροντας με παγκόσμια προβολή, τονίζοντας την μεγάλη μας ευθύνη για την απώλεια αναρίθμητων χριστιανών, λόγω και της δικής μας υπαιτιότητας επειδή δεν λέμε ολόκληρη την αλήθεια, πήρα την φοβική απάντηση, «θα μας καθαιρέσουν... ».

Ίλεως γενού ημίν Κύριε... «Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου»

Τα γράφω αυτά αδερφοί μου με πόνο ψυχής. Γνωρίζω ότι δεν θα γίνουν κατανοητά από πολλούς. Έχω επίγνωση ότι θα κάμω κι άλλους εχθρούς. Αλλά προτιμώ το του Ι.Χρυσοστόμου :«Κάμε εχθρούς για τον Χριστό και φίλους». Η προσπάθεια γίνεται έστω και για τους ολίγους καλοπροαίρετους. Εύχομαι να παρουσιαστούν χαρισματούχοι στο λόγο και την πέννα, να υπερασπιστούν την Αλήθεια, που είναι αυτή η Σαρκωμένη Αγάπη, ο Ενυπόστατος Λόγος, ο Ενανθρωπίσας Θεός.

Ενδεικτικά αναφέρω ελάχιστα από αυτά που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, για να διαπιστώσουμε το μέγεθος του κακού που γίνεται στο σώμα της αμώμητης Μητέρας μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας:

Ο γέροντας του Essex Σωφρόνιος (1896-1993) υπήρξε ΒΟΥΔΙΣΤΗΣ (1916-1924). «΄Ὅσοι προεχειρίσθησαν τῶν παραπεπτωκότων, κατ᾿ ἄγνοιαν, ἢ καὶ προειδότων τῶν προχειρισαμένων, τοῦτο οὐ προκρίνει τῷ κανόνι τῷ ἐκκλησιαστικῷ· γνωσθέντες γάρ, καθαιροῦνται.»  (Κανών Ι' της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου).

Ερμηνεία: « Όσοι παρέπεσαν, ήτοι αρνήθηκαν τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, έπειτα μετανόησαν, ιερείς ου γίνονται. Διότι είναι δυνατόν να γένη ιερεύς εκείνος όπου κατά τους Ι.Κανόνας εμποδίζεται να κοινωνήση των θείων μυστηρίων έως θανάτου αυτού..». (Πηδάλιον, Εκδόσεις Βας. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 1982, σ.σ 136-137) (Ιστολόγιο «Ομολογία», 28-11-2019).  Και αλλού: «Ε, όχι και Άγιος ο δημιουργός των αντορθοδόξων μεικτών μοναστηριών. Οικουμενιστές «ψευτοάγιοι» Ναι, αλλά όχι άγιοι της ορθοδόξου Εκκλησίας».

Επίσης η ενέργεια του Γέροντα δημιουργίας μεικτής αδελφότητας μοναχών και μοναζουσών, είναι άτοπη και αντικανονική. Επισύρει καθαίρεση και αφορισμό:

«Μήτε ἐν ἀνδρώῳ μοναστηρίῳ γυνή, μήτε ἐν γυναικείῳ ἀνὴρ καθευδέτω· παντὸς γὰρ προσκόμματος, καὶ σκανδάλου ἔξω δεῖ εἶναι τοὺς πιστούς, καὶ πρὸς τὸ εὔσχημον, καὶ εὐπρόσδεκτον τῷ Κυρίῳ τὸν ἑαυτῶν εὐθετίζειν βίον. Εἰ δέ τις τοῦτο πράξει, εἴτε κληρικὸς εἴη, εἴτε λαϊκός, ἀφοριζέσθω.»  (Ι.Κανών ΜΖ' της Στ΄Οικ. Συνόδου).

«Ἀπὸ τοῦ παρόντος ὁρίζομεν, μὴ γίνεσθαι διπλοῦν μοναστήριον, ὅτι σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα τοῖς πολλοῖς γίνεται τοῦτο...  Μὴ διαιτάσθωσαν δὲ ἐν ἑνὶ μοναστηρίῳ μοναχοί, καὶ μονάστριαι· μοιχεία γὰρ μεσολαβεῖ τὴν συνδιαίτησιν. Μὴ ἐχέτῳ μοναχὸς παρρησίαν πρὸς μονάστριαν, ἢ μονάστρια πρὸς μοναχόν, ἰδίᾳ προσομιλεῖν· μηδὲ κοιταζέσθω μοναχὸς ἐν γυναικείῳ μοναστηρίῳ· μηδὲ συνεσθιέτω μονάστρια κατὰ μόνας.... » ( Κ' Ιερού Κανόνος, Ζ' Οικ. Συνόδου)

Η Εκκλησία της Ελλάδος κατεδίκασε το 1987 δια συνοδικού δικαστηρίου εις την εσχάτη των ποινών της καθαιρέσεως τον ιερομόναχον π.Άγγελον Αναστασίου, με πρώτιστη κατηγορίαν «την σύμπτηξιν μεικτής μοναστικής αδελφότητας εν Αθήναις...».

«ἀπόστρεψον ὀφθαλμὸν ἀπὸ γυναικὸς εὐμόρφου, καὶ μὴ καταμάνθανε κάλλος ἀλλότριον· ἐν κάλλει γυναικὸς πολλοὶ ἐπλανήθησαν, καὶ ἐκ τούτου φιλία ὡς πῦρ ἀνακαίεται.» (Σοφία Σειράχ, Θ, 8).

«Ιδιαιτέρως ενοχλείτο ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ από τας επισκέψεις γυναικών. Δια τούτο παρεκάλεσε τον Ηγούμενον Ησαΐαν να απαγορεύσει να έρχονται γυναίκες εις τον λόφον του, τον οποίον είχε ονομάσει Άθω» (Ιστολόγιο «Ορθόδοξη Φωνή», 29-11-2019)

Παρατήρηση: διατί αυτή η σπουδή από μέρους του Πατριάρχη Βαρθολομαίου τα τελευταία χρόνια και των περί αυτού αρχιερέων;

Απάντηση. Αποβλέπει στον εξαγιασμό του ιδίου και του Οικουμενισμού.

Με απλά λόγια. Αν με την εν γένει συμπεριφορά τους οι αγιοποιηθέντες άγιοι δεν με ήλεγξαν (ο έλεγχος που έγινε δεν ήταν ολοκληρωμένος, η διακοπή μνημονεύσεως ήταν ελλιπής. Ανώδυνη ...)  τις ενέργειές μου, τα ανοίγματά μου, τις συμπροσευχές μου με αιρετικούς, τις βλασφημίες μου κατά των Ι.Κανόνων, κατά του ιδίου του Αγίου Τριαδικού Θεού, της Θεομήτορος, αναγνωρίζοντας ως εκκλησίες τον Παπισμό και τις εκατοντάδες ομολογίες των Προτεσταντών, ποιοι είστε εσείς που σηκώνετε ανάστημα και με χαρακτηρίζετε αιρετικό και καταφρονητή των Ι.Κανόνων;

Όντως, Το τι έχει βγει απ'το στόμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, δεν υπάρχει προηγούμενο, αλλά ούτε και επόμενο πλην του «όσον ούπω» ερχόμενου Αντιχρίστου.

Αδελφοί, Θερμή παράκληση. Ενδιαφερθείτε, ερευνήστε για να βεβαιωθείτε, ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Και ως φρόνιμοι, με νουν Χριστού, να ασφαλίσουμε εαυτούς και αλλήλους, ως υπεύθυνοι για τον πλησίον, τους αδελφούς μας.

Εάν στην προσπάθεια μου να προβληματίσω, διεγείρω την καλήν ανησυχίαν για τη σωτηρία της ψυχής μας, απ' την παναίρεση του Οικουμενισμού, την χειρότερη και τελευταία αίρεση, έγινα πρόξενος λύπης ή παρεξηγήσεως ζητώ συγνώμη.  Επίσης και τις προσευχές σας γιατί μας βεβαιώνει ο Κύριος μας Ι.Χριστός, ότι κινδυνεύουν στα χρόνια μας να πλανηθούν και οι εκλεκτοί. Δυστυχώς δεν προσέχουμε ανάμεσα στα άλλα και τη συμβουλή του Αγίου Ιωάννου Ευαγγελιστού και αγαπημένου του Χριστού μας μαθητή : «τεκνία=παιδάκια προσέχετε από των ειδώλων (Α' Ιωάννου, 5, 21). Δηλαδή να μην ειδωλοποιείτε ανθρώπους Γέροντες.  Να προσέχετε, αυτά που σας διδάσκουν είναι σύμφωνα με τα λόγια της Αγ.Γραφής; Είναι σύμφωνα με τη διδασκαλία των Αποστόλων;

Τι λέει λ.χ. ο Απόστολος Παύλος, στην προς Γαλάτας επιστολήν του στο Α' κεφάλαιο και τους στίχους 8-10; Ας το θυμηθούμε:

«8. ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω, 9. ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω. 10. ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην.»

 (δηλαδή 8. Αλλά και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό σας κηρύττει ευαγγέλιον διαφορετικό απ' αυτό που σας κηρύξαμε, να είναι αναθεματισμένος! 9. Όπως προείπαμε, και τώρα πάλι λέγω, Όποιος κηρύττει ευαγγέλιο διαφορετικό, απ΄ αυτό που παραλάβετε, να είναι αναθεματισμένος-χωρισμένος απ΄το Χριστό, 10. Τώρα επιδιώκω την επιδοκιμασίαν των ανθρώπων ή του Θεού; Ή ζητώ ν΄ αρέσω στους ανθρώπους; Εάν βεβαίως ακόμη επεδίωκα ν΄ αρέσω στους ανθρώπους, δεν θα ήμουν δούλος του Χριστού) (Γαλάτας, Α, 8-10). Και κατάργηση κάθε παραδόσεως (Ζ' Οικ. σύνοδος).

Ναι Απόστολε Παύλε και διδάσκαλε μας. Σήμερα υπάρχει αυτή η τραγικότητα στην Εκκλησία του Χριστού μας.   Αλλά εμάς ενδιαφέρει τι θα πει ο Πατριάρχης, ή ο Δεσπότης μας! ή και ο κόσμος που κείται στο πονηρό, και όχι τι θα πει ο Μέγας Αρχιερεύς και χορηγός όλων των αγαθών υλικών και πνευματικών.  Καταντήσαμε δούλοι, ραγιάδες με όλη τη σημασία της λέξης. Καταντήσαμε ρομποτάκια -στρατιωτάκια σε βολεμένους γέροντες που ζουν σαν πρίγκιπες, όπως ομολόγησε κάποιος επίσκοπος και μάλιστα τις ώρες που θα έφευγε από τον πρόσκαιρο αυτό κόσμο!!  Γιατί αυτή η αθλιότητα; Γιατί κάναμε είδωλα πατέρες βολεμένους που βολεύουν κι εμάς; περιφρονώντας τον κλήρον μας που είναι Αυτός ο Θεός. (Αριθμοί ΙΗ, 20).

Το διάγγελμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» είναι επίκαιρο για όλους μας. Συνεπώς κάθε δικαιολογία και πρόφαση εν αμαρτίαις μακρυά από εμάς.  Ο Καιρός Εγγύς. «Ναι έρχου Κύριε Ιησού». (Αποκ. κβ, 20). Αμήν.

πρεσβύτερος Γεώργιος Αγγελακάκης

Τρίλοφος Θεσσαλονίκης, τηλ: 2392061932