Για τον μεν λόγο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης που λέγει ότι,
όποιος ομιλεί από Ιερούς Κανόνες ο λόγος του έχει το αξιόπιστον,
του δε Μεγάλου Βασιλείου που λέγει ότι,
όποιος κατ' αυτούς κάμνει, έχει το ακίνδυνον, εκθέτουμε ορισμένους.
Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος εις τον Ποιμένα.
"Την ακέραια πίστη και τα ευσεβή δόγματα ας αφήσης πριν από όλα σαν κληρονομιά στα τέκνα σου, ώστε όχι μόνο στα τέκνα σου, αλλά και τους εγγονούς σου να οδήγησης στο Κύριον δια της οδού της Ορθοδοξιας".
Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος περί ταπεινοφροσύνης.
"Δεν συναντάς σε όποιον συνδέεται με αυτήν μίσος ούτε κάποια μορφή αντιλογίας ούτε καμία οσμή απειθαρχίας, εκτός αν τυχόν πρόκειται για θέματα Πίστεως".
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου.
"Πραγματικά σε θέματα που δεν σημειώνεται παράβασις εντολής Θεού ή Αποστολικών Κανόνων και Διατάξεων, οφείλεται να υπακούετε καθ' όλα ( στον Ηγούμενο) και να πείθεσθε σε αυτόν ωσάν τον Κύριον.
Σε όσα δεν κινδυνεύουν το Ευαγγέλιο του Χριστού και οι Νόμοι της Εκκλησίας Του, όχι μόνο σε αυτόν δεν πρέπει να πείθεσθε όταν παραίνει και σας διατάσει, αλλά ούτε σε άγγελο που μόλις ήρθε από τον ουρανό και ευαγγελίζεται σε σας διαφορετικά από ότι ευαγγελίσθηκαν οι αυτόπτες του Λόγου".
Αγίου Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού.
"Δια τρείς αίτιας είναι συγχωρεμένον εις τον Μοναχόν να φεύγει από το Μοναστήριον του,
α) Ανίσως ο Ηγούμενος είναι Αιρετικός.
β) Ανίσως εμβαίνουν γυναίκες εις στο Μοναστήριον.
γ) Ανίσως μανθάνωσιν εις το Μοναστήριον παιδιά κοσμικά γράμματα, επειδή είναι άτοπον με το μέσον των παιδιών τούτων να φανερώνονται εις τους κοσμικούς όσα γίνονται εις το Μοναστήριον".
Του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Νικολάου.
Ερώτησις :
"Ανίσως τίνας κουρευθεί Μοναχός εις όποιον τόπον και αν είναι, έπειτα βλάπτεται εκεί ψυχικώς, και θέλοντας να αναχωρήσει από εκεί δια την βλάβην, λάβει δεσμόν από τον Προεστώτα να μη φύγει, αυτός τι πρέπει να κάμνει ;
Να καταφρονήσει την ψυχικήν βλάβην όπου λαμβάνει, ή να καταφρονήσει τον δεσμόν του Προεστώτος;
Απόκρισις :
Πρέπει να λέγει πρώτον εις τον Προεστώτα την αιτίαν, δια την οποίαν βλάπτεται, και αν η βλάβη αυτή και ο ψυχικός κίνδυνος είναι φανερός, πρέπει να αναχωρεί από εκεί, και να μη φροντίζει δια τον δεσμόν του Προεστώτος".
Μεγάλου Βασιλείου.
"Δια μια αιτίαν μόνο συγχωρεί να αναχωρεί τίνας από το Μοναστήριον του, ήτοι εάν έχει βλάβην ψυχικήν, την οποία, πρέπει πρώτον να την φανερώνει εις τους έχοντας δύναμιν να την διορθώσουν, και αν δεν την διορθώσουν, τότε να χωρίζεται, όχι πλέον σαν αδελφούς, αλλά ωσάν από ξένους".
Οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων, Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού, Μεγάλου Βασιλείου και του Νικολάου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δεν έχουν επιτακτικό χαρακτήρα.
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση Αιρέσεως του Ηγουμένου ή της Αδελφότητας επιτρέπεται ο Μοναχός να πράξει το ανώτερο, δηλαδή να αποχωρήσει από την Μονή αυτή.
Αν παραμείνει σε αυτήν, δεν θα έχει φυσικά οποιαδήποτε εκκλησιαστική επικοινωνία, λόγω της προφανούς ψυχικής βλάβης.
Αγίου Θεοδώρου Στουδίτου
Επιστολή προς Μόναχο Ναυκράτιο.
"Αν έρθουν οι εικονομάχοι να μην ανοίξετε την θύρα.
Αν δε με τρόπο ληστρικό εισέλθουν στη μονή, όπως συνηθίζουν, αθώοι είστε, μην υποχωρήσετε μέχρις ότου σας διώξουν με την βία.
Προπάντων δε, πρέπει να παραμείνετε στον Ναό και να τον χρησιμοποιείται για να ψάλετε και λειτουργείτε , εκτός εάν αυτός βεβηλωθεί από τους Αιρετικούς ( δια της μνημονεύσεως του αιρετικού επισκοπού), δια της ιδικής των βδελυράς λειτουργίας".
όποιος ομιλεί από Ιερούς Κανόνες ο λόγος του έχει το αξιόπιστον,
του δε Μεγάλου Βασιλείου που λέγει ότι,
όποιος κατ' αυτούς κάμνει, έχει το ακίνδυνον, εκθέτουμε ορισμένους.
ΙΕΡΟΥΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ.
Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος εις τον Ποιμένα.
"Την ακέραια πίστη και τα ευσεβή δόγματα ας αφήσης πριν από όλα σαν κληρονομιά στα τέκνα σου, ώστε όχι μόνο στα τέκνα σου, αλλά και τους εγγονούς σου να οδήγησης στο Κύριον δια της οδού της Ορθοδοξιας".
Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος περί ταπεινοφροσύνης.
"Δεν συναντάς σε όποιον συνδέεται με αυτήν μίσος ούτε κάποια μορφή αντιλογίας ούτε καμία οσμή απειθαρχίας, εκτός αν τυχόν πρόκειται για θέματα Πίστεως".
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου.
"Πραγματικά σε θέματα που δεν σημειώνεται παράβασις εντολής Θεού ή Αποστολικών Κανόνων και Διατάξεων, οφείλεται να υπακούετε καθ' όλα ( στον Ηγούμενο) και να πείθεσθε σε αυτόν ωσάν τον Κύριον.
Σε όσα δεν κινδυνεύουν το Ευαγγέλιο του Χριστού και οι Νόμοι της Εκκλησίας Του, όχι μόνο σε αυτόν δεν πρέπει να πείθεσθε όταν παραίνει και σας διατάσει, αλλά ούτε σε άγγελο που μόλις ήρθε από τον ουρανό και ευαγγελίζεται σε σας διαφορετικά από ότι ευαγγελίσθηκαν οι αυτόπτες του Λόγου".
Αγίου Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού.
"Δια τρείς αίτιας είναι συγχωρεμένον εις τον Μοναχόν να φεύγει από το Μοναστήριον του,
α) Ανίσως ο Ηγούμενος είναι Αιρετικός.
β) Ανίσως εμβαίνουν γυναίκες εις στο Μοναστήριον.
γ) Ανίσως μανθάνωσιν εις το Μοναστήριον παιδιά κοσμικά γράμματα, επειδή είναι άτοπον με το μέσον των παιδιών τούτων να φανερώνονται εις τους κοσμικούς όσα γίνονται εις το Μοναστήριον".
Του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Νικολάου.
Ερώτησις :
"Ανίσως τίνας κουρευθεί Μοναχός εις όποιον τόπον και αν είναι, έπειτα βλάπτεται εκεί ψυχικώς, και θέλοντας να αναχωρήσει από εκεί δια την βλάβην, λάβει δεσμόν από τον Προεστώτα να μη φύγει, αυτός τι πρέπει να κάμνει ;
Να καταφρονήσει την ψυχικήν βλάβην όπου λαμβάνει, ή να καταφρονήσει τον δεσμόν του Προεστώτος;
Απόκρισις :
Πρέπει να λέγει πρώτον εις τον Προεστώτα την αιτίαν, δια την οποίαν βλάπτεται, και αν η βλάβη αυτή και ο ψυχικός κίνδυνος είναι φανερός, πρέπει να αναχωρεί από εκεί, και να μη φροντίζει δια τον δεσμόν του Προεστώτος".
Μεγάλου Βασιλείου.
"Δια μια αιτίαν μόνο συγχωρεί να αναχωρεί τίνας από το Μοναστήριον του, ήτοι εάν έχει βλάβην ψυχικήν, την οποία, πρέπει πρώτον να την φανερώνει εις τους έχοντας δύναμιν να την διορθώσουν, και αν δεν την διορθώσουν, τότε να χωρίζεται, όχι πλέον σαν αδελφούς, αλλά ωσάν από ξένους".
Οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων, Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού, Μεγάλου Βασιλείου και του Νικολάου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δεν έχουν επιτακτικό χαρακτήρα.
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση Αιρέσεως του Ηγουμένου ή της Αδελφότητας επιτρέπεται ο Μοναχός να πράξει το ανώτερο, δηλαδή να αποχωρήσει από την Μονή αυτή.
Αν παραμείνει σε αυτήν, δεν θα έχει φυσικά οποιαδήποτε εκκλησιαστική επικοινωνία, λόγω της προφανούς ψυχικής βλάβης.
Αγίου Θεοδώρου Στουδίτου
Επιστολή προς Μόναχο Ναυκράτιο.
"Αν έρθουν οι εικονομάχοι να μην ανοίξετε την θύρα.
Αν δε με τρόπο ληστρικό εισέλθουν στη μονή, όπως συνηθίζουν, αθώοι είστε, μην υποχωρήσετε μέχρις ότου σας διώξουν με την βία.
Προπάντων δε, πρέπει να παραμείνετε στον Ναό και να τον χρησιμοποιείται για να ψάλετε και λειτουργείτε , εκτός εάν αυτός βεβηλωθεί από τους Αιρετικούς ( δια της μνημονεύσεως του αιρετικού επισκοπού), δια της ιδικής των βδελυράς λειτουργίας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου